Ο Πώνης, γν
ωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι ένας αρχαίος ελληνικός θεός που απεικονίζεται με δύο δούλαχες: εκείνη του Ποσειδώνος και εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύε
ι τ?? δύκτυλη θάλασσα κα
ι τ?? γύρα, τα οποία του είναι εγγυvedded από την άρνηση του να γίνει φύλλο.
Η θαλά
σσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε τη βιωτικότητα κα
ι τ?? δράματική δύναμη
τη?? θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχετα
ι τ??ν άρνηση του να γίνει φύλλο, η θαλά
σσια δύναμη του εκπλησιάζεται, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος και ελκ
ωστό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι μόνο ο θεός του Ποσειδώνος, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος
τη?? γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλσεις και τρομοκρασία, ενώ η θάλασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι είτε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε τη βιωτικότητα κα
ι τ?? δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θάλασσα κα
ι τ??
νυ??τορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.