إشιά دریکن
در سال 1830
در تهران متولد شد و
در سال 1907
در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known
در میان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که
در آن زما
ن ر??اج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیا?
? او، دریکن به عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. ?
?کی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولی
ن ر??ان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی
در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب»
در سال 1880، به یک وقفه عظیم
در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز
در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویسندگی تعدادی از مقالات
در مجلات مختلفی
در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها
در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیا?
? او، دریکن به عنوان یک فیلسوف و ان?
?یش??ند شناخته میشد و آثارش
در بی
ن ر??شنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام
در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر ان?
?یش??ندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.
.jpg)
